-
1 прийти
сов.1) килү; кайту, кайтып килү2) килү, җитү3) к чему килү4) с предлогом "в" в сочет. с нек-рыми сущ.прийти в восторг (в изумление) — гаҗәпкә (таңга) калу, таң (хәйран) калу
прийти в негодование (в ярость) — бик нык ачулану, җен ачуы чыгу
прийти в отчаяние — өметсезлеккә төшү, өметне өзү
прийти в ужас — кот очу, куркуга калу (төшү)
прийти в упадок — таркалу, таркалыш хәленә килү
•- прийти в себя
- прийти в чувство
- прийти в сознание
- прийти на память
- прийти на помощь
- прийти на ум -
2 курку
I неперех.1) страши́ться, боя́ться, опаса́ться, тру́сить, пуга́ться ( кого-чего)бүредән курыккан урманга йөрмәс — волко́в боя́ться - в лес не ходи́ть (букв. кто бои́тся волко́в, тот в лес не хо́дит)
су керергә курку — боя́ться войти́ в во́ду ( чтобы купаться); поба́иваться, побоя́ться
кире кайтырга туры килмәгәе дип куркам — опаса́юсь, как бы не пришло́сь верну́ться наза́д (обра́тно)
чәчәк кыраудан курка — цвето́к бои́тся моро́зов
3) в знач. модальн. сл. куры́кма небо́ськурыкма, ул синнән башка да белә — небо́сь, он и без тебя́ зна́ет
4) в ф. куркып в знач. нареч. со стра́хом, в стра́хе•- куркып китү••II сущ.куркудан (куркыр) күлмәк тузган — ≈≈ был страх (перед кем-л.), да сплыл (букв. руба́шка стра́ха износи́лась)
1) страх, боя́знь; у́жаскурку белмәс батыр ирләр — не зна́ющие стра́ха хра́брые мужи́
курку хисе — чу́вство стра́ха
куркуга калу (төшү) — быть объя́тым (обуя́нным, охва́ченным) стра́хом
куркуга салу — внуша́ть/внуши́ть страх
2) в знач. нареч. куркудан (куркуымнан, куркуыңнан, куркуыннан и т. п.) в стра́хе, от стра́хакуркуыннан аягы йөрмәс булды — от стра́ха у него́ но́ги подогну́лись (отняли́сь)
-
3 страх
м1) курку, бик нык курку; кот очу; куркынычнаводить страх (на кого) — курку астында тоту, куркытып тоту
натерпеться страху — бик нык курку; бик зур куркуга калу
2) обычно мн. страхи разг. куркынычлар, куркыныч нәрсәләр (вакыйгалар)•- под страхом
- под страхом смерти
- у страха глаза велики -
4 паника
жпаника, кинәт куркуга төшү, каушап калу
См. также в других словарях:
төшү — ф. 1. Югарыдан яки берәр нәрсә өстеннән түбәнгә таба күчү, хәрәкәт итү. Утырган урынын калдырып, җиргә, аска күчү 2. Су агымы уңаена хәрәкәт итү, бару. Берәр җирнең үзеннән түбәнрәк торган ягына таба бару, китү яки килү 3. Өстән аска, түбәнгә… … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге